Fimke is er niet meer. Onbegrijpelijk. Ze is weg, terwijl Fimke er altijd bij was. Nog sterker, Fimke inspireerde, trok ons er bij en hield ons bij de les, stond op het podium en at samen met iedereen pizza’s. Als ABCD al niet was uitgevonden, dan had Fimke het wel gedaan.
Natuurlijk, we wisten dat ze ziek was. En ernstig zelfs. Maar Fimke had eerder het onmogelijke gepresteerd. En haar energie en overtuiging zorgde bij ons er voor dat we het bijna logisch vonden dat ze dat ook dit keer ging flikken. Op de popeldag in juli was ze één bonk vuur vanaf de openingen totdat de laatste vuilniszak opgeruimd was. Lach, lol en lust.
Voor Fimke was ABCD haar natuurlijke omgeving. Zij gaat uit van een samenleving die oog voor mekaar heeft, zorg, warmte en liefde. En ze weet dat dat ook met strijd en macht te maken heeft. Het was haar idee om de Popeldag 2018 te organiseren rond macht, dat werd dan wel ‘Maak magt?’
Als één van de mensen die de afgelopen jaren een ABCDtraining heeft gevolgd, was ze, bijna logisch, ook één van de trekkers van de ABCD Popeldagen. Al was het maar dat Fimke bouwend, verbindend, lachend, pratend, er bij halend is. Altijd en met iedereen.
En nu is Fimke er niet meer. Niet meer dat stralende binnen komen, die lach, die warme aanraking, dat momentje van aandacht, die scherpe ingreep, dat meedoen met zijn allen.
Op de eerste Popeldagin 2016 was Fimke spreekstalmeester, microfoon in de hand en oranje pruik op. Ze interviewde, danste en leidde een volle zaal met hulp van een talking stick. Want iedereen moet aan het woord kunnen komen. Fimke heeft de talking stick zelf gemaakt, met haar kinderen Anne, Sam en Pleun. De talking stick staat voor Fimke. Het is geen toeval dat met deze talking stick elke Popeldag wordt geopend. Fimkes stick.
Stick up high! Topmeid.