In Den Haag lopen de emoties over groen hoog op. De gemeente kan geen boom meer kappen zonder uitgebreide protesten en bezwaren tegemoet te zien. Terecht of onterecht? Een oordeel over elke situatie heb ik natuurlijk ook niet. Om deze impasse te doorbreken heeft de wethouder het initiatief genomen om het nieuwe groenbeleid in samenspraak met de stad te ontwikkelen.
Leefomgeving, waar groen deel van uitmaakt, is bij uitstek een thema waar dialoog met én actieve betrokkenheid van bewoners onmisbaar is. Om dat punt te maken schreef ik de wethouder een constructieve open brief. Die is goed ontvangen, want het advies te werken aan meer constructieve relaties met bewoners over groen dat ziet de organisatie ook als een belangrijke opgave. En ook in andere gemeenten en (ruimtelijke) organisaties zie ik dat er betreffende de groene leefomgeving, een oprechte wens is om méér samen te werken met bewoners. Meer gericht op wát bewoners willen en kunnen.
ABCD staat voor een open agenda. Maar zou ABCD ook waardevol kunnen zijn wanneer de vraag is met een wijk te werken aan een thematische doelstelling? Bijv.. 'hoe kunnen we (de wijk) zorgen dat we het groen meer en met meer plezier gebruiken? En dat de waardering voor het groen groter wordt?” Of is het inkaderen van het thema waarbinnen de wijkkracht wordt gestimuleerd, écht af te raden? Ik benieuwd naar jullie ideeën…
(ps. een pfd plaatsen lukte niet, als je de open brief wilt ontvangen, stuur een mail naar )